Yazdökümü-3

Kavaklıdere'nin son sineması

Uzun yıllardır Denk Ajans tarafından işletilen Kavaklıdere Sineması, 2 Ağustos 2007 Perşembe akşamı kapılarını izleyicilere kapadı. Bizler bu üzücü haberi sinemanın kapanmasına saatler kala öğrendik, zira herhangi bir duyuru yapılmamıştı. Anıları tazelemek üzere son seansa girmek istediğimizde ise, dört salondan yalnızca birinde film gösterildiği, seçilen filmin ise Mavi Gözlü Dev olduğunu öğrendik. Kuşkusuz, bu güzel sinemayı bu filmle hatırlamak istemediğimiz için hevesimiz kursağımızda kaldı. Sanırım sinemanın son işletmecileri İrfan ve İnci Demirkol, yakında bizlere bu konuda daha ayrıntılı bilgi verecektir.

Bu kararla birlikte, Denk Ajans'ın Ankara'daki sinemaları Kızılay ve Bahçelievler (şu anda tadilatta) Büyülü Fener sınırlı kalıyor.

Kavaklıdere Sineması'nın kısa tarihçesine girişmeden, Ankara sinemalarının yakın dönemine bir göz atmakta yarar var: Kentin gelişimine koşut bir çizgi izleyen Ankara'nın eğlence ve kültür mekanları, önce Ulus'tan Sıhhiye ve Kızılay'a kaymış, 1970'lerin ortalarından itibaren ise Kavaklıdere'ye taşınmıştı. Kavaklıdere'de açılan ilk sinemalardan biri, 1972'de Cinnah Caddesi'nde Amerikan Kültür Merkezi'nin karşısında hizmete giren, Hanif Sineması. Şili Meydanı'ndan yer alan ve daha sonra diskoya dönüşen Çankaya Sineması'nın kuruluşu ise daha eski olmalı. Dedeman Oteli'ndeki Dedeman Sineması ise, 1970'lerde faaliyet gösteriyor.

Tunalı Hilmi'deki sinemalara gelince, öncüler arasında bugünkü Düzen Labaratuvarı'nın (Tunus Caddesi) karşısındaki Yeni Ulus var. Burada inşa edilen Emekli Sandığı binasında ise arkalı önlü iki sinema bulunuyordu: Akün ve Çağdaş Sahne. İkisi de bugün Devlet Tiyatroları Sahnesi olarak hizmet veriyor. Cadde üzerindeki sinemalar ise şöyle sıralanıyordu: Kapanan Kavaklıdere Sineması, bugün Tivolino Spor Salonu'na dönüşen Ses Sineması, Lale Sineması ve otopark olan Talip Sineması. Sıraladığımız bütün bu sinemaların kapanmasının ardından, Kavaklıdere Sineması semtin son sineması olarak faaliyetine devam ediyordu. İki katlı salonunu, geçtiğimiz yıllarda bölerek, yerine dört salon koyan sinema, alışveriş merkezi/multiplex trendine karşı direnmeyi sürdürüyordu.

Aslında felaket habercisi, artık bir Kavaklıdere klasiği olan Sinema Yazarları'nın seçtikleri filmlerin bu yaz gösterilmemesiydi. Gerekçe izleyici sayısındaki düşüştü.

Kuşkusuz pek çoğumuzun kişisel tarihinde derin izleri var Kavaklıdere'nin. İzlediğimiz filmler, birlikte gittiğimiz ya da salonda karşılaştığımız dostlar, sevgililer... Benim içinse, çıkışta eve yapılan yürüyüşler ve filmler üzerine derin düşünceler geliyor akla. O kadar çok film var ki, saymakla bitmez. Ama bir akşam Ankara Film Festivali'nde 21.30 seansında izlediğim Before the Rain'i ve ardından filmi evirip çevirerek yaptığım uzun yürüyüşü unutamıyorum.

Ankara sinemaları için kaynakça:
Akgün, Nejat (1996) Burası Ankara. Ankara.
Arcayürek, Cüneyt (2005) Bir Zamanlar Ankara, Ankara: Bilgi Yayınevi.
Aydın, Suavi ve Kudret Emiroğlu, Ömer Türkoğlu, Ergi D. Özsoy, Küçük Asya’nın Bin Yüzü: Ankara, Ankara: Dost, 2005.
Bozyiğit, Ali Esat (2000) “Eski Ankara Sinemaları”, Kebikeç, sayı: 9, s. 171-75
Karagözoğlu, İnal (2004) Ankara’da Sinemalar Vardı... İstanbul: Bileşim Yayınevi (Makinist Behiç Köksal’ın anıları)
Kayador, Vakur (2000) “Bir zamanlar Ankara sinemaları”, Kebikeç, sayı: 9, s. 159-170.